کوچ

یه روز Host  محترمم بهم زنگ زد و گفت دوست داری سوئیسِ هیمالیا رو ببینی؟ منم که کلاً نه تو کارم نبود ...سریع حاضر شدم... و همون طور که گفته بود باید از جنگلی که آشرام توش بود با تاکسی می رفتم سه تا شهر اون ورتر تا بیاد دنبالم... خب من تا از آشرام خارج شدم یهو به سرم زد هیچهایک کنم ... جواب هم داد... یه ماشین پر از آدم نگه داشت و گفت کجا میری و منم گفتم فلان جا و گفت بپر بالا... و این "کجا میری؟" تنها واژه ی انگلیسی ای بود که تمام سرنشین های اون ماشین بلد بودن... اما مگه ول می کردن... توی کل راه اینا به  یکی از زبون‌های  شیرین  محلی هند با من صحبت می کردن ... تازه سوال هم می پرسیدن...!!! (بد نیست بدونید توی هند هر 50 کیلومتر زبون عوض میشه ) این وسطا فقط یه چیز فهمیدم ، اونم اینکه خیلی تسلط به سیاست داشتن و در بحث هایی که با هم می کردن داشتن یهو اعلام کردنIran and India are friends ... منم گفتم مبارکه ایشالا...!!! خلاصه با یه مغز نیم جویده شده به "دهرادون" رسیدم و میزبان محترم رو ملاقات کردم و زدیم به جاده ی منتهی به "موسوری"... این مسیر یکی از رویایی ترین جاهایی بود که دیدم...اولش که از دهرادون وارد جاده شدیم... یه جاده ی خوب و استاندارد و شیک و سرسبز بود     اما هر چی پیشتر میرفت جاده ها باریکتر  و عموماً غیر استاندارد می شدن ، اونم با دره های عمیق... به معنای واقعی عمیق...      تازه خیلی از جاها خبری هم از گارد ریل نبود... یه جاهایی هم رودخونه از جاده رد میشد و کلاً داستانی داشت برای خودش...     میزبانم که اسمش ریتویک بود می گفت این جاده ببر هم داره و البته از یه ساعتی به بعد شب خطرناک میشه... این رو توی آشرام (محل کوچ...ادامه مطلب

ریشیکش پره از اون مرتاض ها که توی عکس و فیلم ها می بینیم... البته من کسی که روی آسمون بپره و از زمین بلند شه و کارای خفن بکنه ندیدم... اونایی که من دیدم معمولاً گدایی می کردن... و جلوی در معابد شبا صف می کشیدن که بهشون غذا داده بشه ...صحنه های بسیار غم انگیزی از نارنجی پوشانی دیدم که شام شبشون رو در کیسه فریزیر دریافت کرده بودن... یا اونایی که توی خیابون ها می خوابیدن...       نا گفته نمونه در محل استقرارمن هم به فقرا غذا میدادن... این شد که یه شب در جمع تعداد زیادی مرتاض  نارنجی پوش هندی، شام خوردم... نمی دونید چه خبر بود... ساعت نه شب شام میدادن...رفتم آشپزخونه دید کوچ...ادامه مطلب

گنگ سومین رود بزرگ جهان... واقعاً حس دیدن گنگ یکی از عجیب ترین حس هایی بود که در هند تجربه کردم... عظمت این رود مثال زدنیه... اما من به علتی که حتی در عکس هم میشه مشاهده کرد به این آب دست نزدم...   مردم هند این رود رو مقدس می دونن... مراسم غسل خاصی رو در این آب انجام میدن... و در آخر دستشون رو پر از آب می کنن و دوباره  در رود خالی می کنن... اینجوری آب رو به پیشینیانشون تقدیم می کنن... و یه جرعه از همون رو هم می خورن... مراسم غسل های دسته جمعی رو هم در روز مشخصی از سال دارن... ضمن اینکه زمان استقرار من در ریشیکش همزمان بود با مراسمی که مربوط به گنگ بود و از اقصی نقاط هند به کوچ...ادامه مطلب

خب انقدر مست و مسحور حال و هوای بیتلز شدم ، نشد براتون تعریف کنم اصلاً داستان این آشرام چیه و فضای اونجا چه شکلی بود...   یه روزی توی قدیما یک استاد معنوی هندی به اسم ماهاراشی ماهش یوگی توی لندن سخنرانی های تاثیرگذاری  در مورد اثرات مدیتیشن در آرامش و تعالی ایراد می کنه.... این میشه که گروه بیتلز بهش علاقه‌مند میشن و راه می افتن میرن هند و مدتی رو در آشرام ماهاراشی مستقر میشن و دوره ی تمرینات معنوی ده روزه اون رو می گذرونن... بعد از ده روزStarr  و همسرش برمی گردن ،McCartney  یه ماه و Lennon و  Harrison شش هفته همون جا می مونن و بعدش برای ماهاراشی  اعصاب داغون بازی در میا کوچ...ادامه مطلب

یه نکته بگم ؛ تا رسیدید هند اپلیکیشن oyoroom  و make my trip رو نصب کنید... هتل ارزون گیرتون میاد ... با oyoroom هتل های تمیز شبی 999 روپیه گیر میارید و با make my trip همون هتل ها رو با قیمت 500 روپیه می تونید بگیرید... البته برای book کردن هتل ها با اپلیکشن دوم باید کارت اعتباری داشته باشید که من نداشتم و نتونستم ازش استفاده کنم... ضمن اینکه توی همه شهر ها می تونید از امکانات آشرام ها برای اقامت استفاده کنید ... بعضی از آشرام ها مجانی ان بعضی هاشون هم باید یه مبلغ کمی بدید که براتون تایین نمی کنن... هم بهتون شام میدن و هم جای خواب... از حموم هم می تونید استفاده کنید ... تازه می تونید مدی کوچ...ادامه مطلب

هند همیشه یکی از علامت سوالهای زندگیم بوده ... و به خودم قول داده بودم به محض اینکه آمادگیش رو پیدا کنم حتماً برم و این کشور رو ببینم... برام دیدن آدم هایی که در خیابون به دنیا میان و در خیابون قد می کشن و بعضی هاشون تبدیل میشن به اسطوره های کشورشون اونم با دست خالی و به اتکاء داشته های درونی ... خیلی جذاب بود... این بود که بلیط و ویزا رو اکی کردم و زدم به آسمون به قصد فرود در هند و دیدن جاذبه هاش تا حد توان...

کوچ...

خدا رو شکر پرواز خوبی داشتیم... به محض خروج از هواپیما بوی عجیب ادویه رو توی فرودگاه احساس کردم... تمام رگ و پی فرودگاه بویی می دادکه فکر کردم بوی ادویه است و بعدها فهمیدم بوی دیگه ای بود...!!! بگذریم از اینکه صف چک کردن پاسپورت رو اشتباه وایسادم و وقتی بعد از کلی مدت نوبتم شد ... بهم گفتن این صف برای مردم هنده شما خارجی هستی برو اون یکی صف... دوباره از اول صف وایسادم :( خب ولی از این به کنار دیوارهای فرودگاه هند با تندیس هایی از ژست های دست به اسم مودرا که طول سفر باهاش آشنا شدم ، تزئین شده بود... کار چک کردن پاس و اسکن چشم که تموم شد رفتم و کوله ام رو تحویل گرفتم .. کوچ...ادامه مطلب

  صبح روز اول به قصد خیابون گردی از هتل زدم بیرون ... متوجه شدم من در یکی از محلات پایین شهر هند هتل گرفتم... اما هند واقعی که توی فیلم ها نمی شه دید و واقعاً وجود داره رو توی کارول باغ تجربه کردم... سگ هایی که در ابعاد مختلف خیلی عادی از کنارت می دویدن... مردمی که توی خیابون حموم می کردن...کف صابون که روی سطح خیابون جاری بود... معابدی که اندازه ی یه اتاق 6 متری بود و بوی عود و دود ازشون می اومد و یه سری توش مشغول دعا بودن...مردمی که از شب قبل به خاطر در پناه بودن روی در سطل آشغال های بزرگ خوابیده بودن...  طناب های رخت بین درخت های وسط بلوار و البته چون هند آمیخته ای ا کوچ...ادامه مطلب

یکی از ساختمونهای زیبای هند ... معبد لوتوس هست ... من کاری به نوع اندیشه پیروان این دین و درستی و غلطیش ندارم ... نرفتم که قضاوت بشم یا قضاوت کنم... اصلاً آدم میره هند که همین تنوع اندشه ها رو تجربه کنه و ببینه جهان انقدر وسیع هست که برای هممون جا داشته باشه... پس چه خوبه آئین مهرورزی رو یاد بگیریم و بی آزاری رو پیش بگیریم... به قول شاعر گفت و گو آئین درویشی نبود ورنه با تو ماجراها داشتیم آره اگر دست از گفت گو در جائی که جاش نیست برداریم ، اون موقع عظمت درونی انسان ها فارغ از اندیشه شون بر ما هویدا میشه... اون موقع برادری و مودت رو با اهل هر آئینی می تونیم احساس کنی کوچ...ادامه مطلب

کوچه گردی من در ریشیکش قصه دراز و طویلی داره که بعداً براتون بیشتر ازش می نویسم... فعلاً بریم به سراغ دلیلی که من رو به ریشیکش کشوند... آشرام بیتلز... به لطف یک میزبان از Couchsurfing زدیم به هیمالیا و رفتیم آشرام بیتلز... وسط کوهها با فاصله ی کمی از گنگِ عظیم... ورودی سنگی یه آشرام خودنمایی می کرد...آشرامی که پذیرای یکی از موثرترین گروه های تاریخ موسیقی بوده ... گروه بیتلز... و الان درسته که رها شده و کمی تخریب شده ولی نقاش های زیادی به اونجا  میان و با کشیدن نقاشی دیواری از بیتلز و طرح های محیطی دیگه حال و هوای اونجا رو  زنده نگه می دارن... آهنگ imagine توی گوشم صدا می کنه کوچ...ادامه مطلب